Rodzina chomików
Rodzina chomików liczy wiele gatunków, jednak tylko 4 z nich można nazwać zwierzątkami domowymi. Zaliczamy do nich: chomika syryjskiego, chomika Robowskiego, chomika dżungarskiego i chomika Campbella, który jest podgatunkiem chomika dżungarskiego. I to właśnie te gatunki spotkać można w hodowlach domowych.
Chomik syryjski
Jest to najpopularniejszy gatunek chomika. Jego ojczyzną jest Azja Mniejsza, gdzie zamieszkuje tereny pustynne i półpustynne. Może być pupilkiem zarówno małych dzieci, jak i dorosłych. Trzeba jednak uważać by dziecko nie ściskało zwierzątka zbyt mocno, gdyż wtedy ze strachu lub z bólu może ugryźć. Jest zwierzątkiem bardzo sympatycznym i komunikatywnym, łatwo się oswaja, nie ukrywa się przed ludźmi i rozpoznaje swojego opiekuna.
Jego średnia długość wynosi około 15 - 20cm, przy czym samice są większe od samców. Przeciętnie żyją one od 2 do 2,5 roku. Zdarza się jednak, iż przy dobrej opiece dożywają 3 - 4 lat. Występuje kilka odmian barwnych tego chomika, ale najpopularniejsze to barwa beżowa, kremowa, brązowa i złocista.
Chomik dżungarski
Chomik dżungarski ma krępą budowę ciała, słabo zaznaczoną szyję i małe uszy. Długość ciała nie przekracza 9 cm. Grzbiet ma barwę szarobrunatną, niekiedy popielatą. Wzdłuż kręgosłupa przebiega czarna pręga. Brzuch ma biały. Żyje około 2 lat.
Chomik Robowskiego
Chomik Robowskiego jest chyba najmniejszym z chomików karłowatych - ma zaledwie 6 - 7 cm długości. Jego futerko ma barwę piaskową. Jest bardzo ruchliwy i zwinny. Z tego powodu nie nadaje się na pupilka dla dzieci, jest raczej ciekawym obiektem do obserwacji. Podobnie jak inne chomiki żyje około 2 lat.
Chomik Campbella
Chomik Campbella ze względu na małe rozmiary i żywe usposobienie jest to chomik odpowiedni raczej dla dzieci starszych i dorosłych. Kiedy czuje się zagrożony reaguje dosyć agresywnie. Średnia długość ich ciała wynosi 10 - 12 cm. Przeciętnie żyją około 1 -1,5 roku.